silnik widlasty o dwunastu cylindrach
V12 ? silnik widlasty o dwunastu cylindrach w dwóch rzędach zamontowanych we wspólnej skrzyni korbowej. Zazwyczaj kąt rozwarcia między cylindrami wynosi 60°, wszystkie tłoki napędzają wspólny wał korbowy1. Silniki V12 znajdują zastosowanie do napędu lokomotyw (np używane w Polsce ST44, SP45, Class 66), statków, generatorów, ciężkiego sprzętu budowlanego, a także luksusowych i sportowych samochodów osobowych. Kolejność zapłonu dla silnika V12 to zwykle 1-10-5-7-3-11-6-9-2-12-4-8 lub rzadziej 1-9-2-7-4-8-6-10-5-12-3-112. Przed wprowadzeniem silników turbośmigłowych i turboodrzutowych, silniki V12 były stosowane również w samolotach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/V12
silnik spalinowy z tłokiem obrotowym
Silnik Woźniaka
Silnik Woźniaka (także silnik X) ? silnik spalinowy z tłokiem obrotowym o spalaniu wewnętrznym, opatentowany w roku 1992 przez polskiego konstruktora Jerzego Woźniaka1.
Budowa
Silnik Woźniaka zbudowany jest z kołowego cylindra zamkniętego z obu stron płaskimi pokrywami, wewnątrz którego osiowo wiruje tłok złożony z dwóch ruchomych względem siebie elementów. Podczas pracy jednostki tworzą się cztery komory robocze o zmiennej objętości. Przeniesienie momentu obrotowego oraz synchronizacja ruchu ramion tłoka odbywa się za pośrednictwem eliptycznych trybów, które autor dopracował wykorzystując specjalnie wykonany do tego celu program komputerowy. Cztery jednakowe tryby współpracują ze sobą w taki sposób, że odległość między ich osiami jest stała. Cała przekładnia składa się z dwóch zazębionych par obróconych wstępnie o 90°. Podczas obrotu (ruch jednostajny) jednego elementu o 90°. Ruch drugiego jest opóźniony (lub przyspieszony, zmiana co 90°). Tak więc jeśli jedna para powoduje opóźnienie dwóch naprzeciwległych ramion tłoka ? druga powoduje przyspieszenie obrotu dwóch pozostałych ramion. Prędkość kątowa wału zdawczego jest sumą prędkości kątowych ramion tłoka i odwrotnie ? przekładnia "rozbija" ruch jednostajny obrotowy na ruchy zmienne ramion tłoka. Na zewnętrznych powierzchniach przegród tłoka wynalazca zaprojektował listwy uszczelniające umieszczone w rowkach i podparte sprężyście. Wymiana ładunku odbywa się, podobnie jak w silniku Wankla, poprzez okna umieszczone w pobocznicy cylindra odpowiednio przymykane i otwierane przez wirujący tłok. Co ciekawe, podczas jednego pełnego obrotu wału silnika, w każdej z czterech komór roboczych wykonywany jest czterotaktowy cykl pracy, a więc ssanie, sprężanie, praca i wydech. Wysoka częstotliwość cykli pracy (4 na obrót) pozwala na całkowite wyeliminowanie koła zamachowego lub stosowanie kół bardzo lekkich. Ponadto przy takiej gęstości cykli pracy, silnik już przy stosunkowo niskich obrotach osiąga bardzo wysoki moment obrotowy co oznacza dla pojazdów wysoką dynamikę jazdy. Przypomnijmy, że w silnikach tłokowych suwowych z mechanizmem korbowym w pojedynczym cylindrze cykl pracy przypada raz na cztery suwy, czyli raz na dwa pełne obroty wału korbowego. U Wankla natomiast na każdy obrót wału przypada jeden cykl pracy.
Projekt silnika X ma pewne cechy wspólne ze znaną konstrukcją Felixa Wankla, której pierwszy prototyp powstał w 1960. Oba modele posiadają wirujące tłoki i różnią się od klasycznych czterosuwowych silników tłokowych tym, że zamiast tradycyjnych zaworów posiadają okna wlotowe i wylotowe umieszczone w odpowiednio usytuowanym miejscu cylindra. Brak układu korbowego oraz układu rozrządu przy dodatkowej możliwości zastosowania łożysk tocznych to elementy znacznie wpływające na wysoką sprawność silników.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_Wo%C5%BAniaka
Najbardziej wartościowe części samochodowe
Istnieje wiele elementów, bez których żaden pojazd nie mógłby swobodnie funkcjonować. Należy do nich między innymi silnik czy sprzęgło. Niejednokrotnie możemy spotkać się ze stwierdzeniem, że wymiana tego typu elementów w samochodzie czy każdym innym pojeździe jest na tyle kosztowna, że nie opłaca się jej przeprowadzać. Szczególnie w przypadku aut starszych roczników, które przejechały już wiele kilometrów, takie operacje są nieopłacalne i jest to zapewne jedno z wielu kryteriów, które zniechęcają kupców do wyboru samochodów starszego typu. Z drugiej jednak strony, wiele wskazuje na to, że produkowane niegdyś samochody miały o wiele wytrzymalsze elementy i to sprawia, że wiele z nich, pomimo swoich lat, nadal pozostaje w doskonałej kondycji.